Wobbe Alkema verhuisde op jonge leeftijd van Drenthe naar Groningen. In Groningen volgde Alkema de meubelmakersopleiding, en later, in de zomer van 1919, volgde hij lessen bij Minerva. Zou het zijn door de functionele aard van zijn opleidingen, dat de vorm altijd de hoofdrol heeft? Alkema werkte bij bouwkundig tekenbureau Van Linge, evenals zijn latere Ploeggenoten Van der Zee en Dijkstra.
Wobbe Alkema ontwikkelde zich op geheel eigen wijze: het expressionisme liet hij aan zich voorbijgaan. Voor Alkema was het van belang om een nieuwe werkelijkheid te creëren met vorm. Hij haakte in 1924 aan bij De Ploeg, zij het met een meer beschouwende blik. Er wordt vaak van Alkema gezegd dat hij abstinentie als reden had om zich op de vlakte te houden, maar zou het niet ook inherent zijn aan zijn onafhankelijke geest? Altink merkte ooit op: “Jongen, ik mag jou graag, maar je zou eigenlijk anders moeten schilderen.” Meer in de pas lopen.. Dat was voor Alkema geen optie. Hij bewandelde duidelijk zijn eigen pad, heel erg puur.
Als autodidact constructivist leerde hij bijvoorbeeld over het komen tot een compositie, hierover zegt hij later: “Langzaamaan zag ik hoe het doek, de vormen en de kleur elkaar beïnvloeden [sic], onderling ook spanningen konden oproepen of oplossen. Het begrip compositie werd mij duidelijker, ik begon mijn schilderijen op te bouwen. En had ik nr. 12 van de vijfde jaargang van De Stijl het artikel ‘Konstruktivismus’ gelezen, dan was me heel wat zoeken en aarzelen bespaard gebleven.” De Stijl was inspirerend, maar in de vormentaal bood het Alkema niet genoeg; de cirkel was als vorm misschien wel de belangrijkste voor Alkema. Hij durfde op den duur meer, iets dat zichtbaar werd in het feit dat Alkema de figuren niet meer liet ‘leunen’ tegen de lijsten, maar dat ze op zichzelf mochten staan.
Wobbe Alkema zette halverwege de jaren 20 zijn kunstenaarschap op een duidelijke tweede spoor; vanaf 1925 was het zo druk bij Van Linge, dat hij zelfs zijn atelier opgaf. Toen de crisis toesloeg, was het juist alle hens aan dek om zich -samen met zijn vrouw- staande te houden. De ontwikkelingen in Duitsland, die hij nauwlettend volgde, stemden hem verdrietig en angstig. Er was – door de omstandigheden van toentertijd – simpelweg geen ruimte meer om te creëren. Na WOII, in 1947, pakte Alkema het penseel weer op. Zijn werk werd vloeiender, en neigde meer naar het surrealisme. W. Jos de Gruyter kwam aan het roer te staan bij het Groninger Museum en Alkema kreeg in 1960 zijn eerste solo-tentoonstelling.
Openingstijden:
Woensdag t/m zaterdag
11-17 uur en op afspraak
| +31 (0)529 - 469 280 | info@marksmit.nl |
Wobbe Alkema
Compositie met zeven cirkels »
Niet meer beschikbaar
Wobbe Alkema
Compositie nr. 3 »
Niet meer beschikbaar
Wobbe Alkema
Compositie »
Niet meer beschikbaar
Wobbe Alkema
Abstracte compositie »
Niet meer beschikbaar
Wobbe Alkema
Compositie met blauw en rood (ontwerp voor tweekleurenlino) »
Niet meer beschikbaar
Wobbe Alkema
Compositie »
