Willem Roelofs

Willem Roelofs schilder in ontwikkeling

Willem Roelofs werd geboren in Amsterdam in 1822 en bracht zijn jeugd door in Utrecht. In 1839 verhuisde Willem Roelofs naar Den Haag om lessen te krijgen op het atelier van de landschapschilder Hendricus van de Sande Bakhuyzen. Daarna maakte hij een studiereis langs de Rijn naar Duitsland en verbleef ook verschillende keren in Oosterbeek, om zich vervolgens in Den Haag te vestigen. In 1847 was hij een van de medeoprichters van de Haagse kunstenaarsvereniging Pulchri Studio.

Willem Roelofs verhuisde kort daarna naar Brussel en ontwikkelde zich van een romantisch landschapsschilder via het realisme tot een impressionistisch werkende schilder. Willem Roelofs was een actieve deelnemer aan de Brusselse salon-tentoonstellingen en had al snel succes. In 1848 kocht de Belgische koning een Drents landschap en een Gelders landschap werd bekroond met een gouden medaille. Zijn naam was gevestigd en gedurende zijn loopbaan zouden diverse onderscheidingen en erelidmaatschappen volgen. In 1855 was Roelofs mede-grondlegger van de Societé des Aquarellistes in de Belgische hoofdstad.

Willem Roelofs en de Haagse School

Willem Roelofs verbleef in 1852 als een van de eerste Nederlandse kunstenaars in Barbizon. In navolging van de moderne Franse landschapschilders ging hij daar nog directer naar de natuur werken dan hij al eerder in Oosterbeek had gedaan. Het Franse devies ‘laten we terugkeren naar de natuur’ pakte hij vanaf 1856 ook toe op zijn uitbeeldingen van het Hollandse polder- en weidelandschap. Een aantal belangrijke Haagse schilders zou hem volgen in zijn stemmingsvolle kunst. Het maakte Willem Roelofs tot een van de wegbereiders van de Haagse School.

Willem Roelofs bleef hij altijd contact met Nederland houden en zond trouw werk in voor tentoonstellingen. Bovendien maakte hij in de zomermaanden vanaf ongeveer 1860 bijna elk jaar een studiereis naar ons land. Hij schilderde veel ‘en plein air’ in de waterrijke landschappen bij Kortenhoef, Noorden en nabijgelegen gebieden als Reeuwijk, Zegwaard en Gouda.

De tekeningen en olieverfschetsen die hij dan maakte, schilderde Willem Roelofs vaak op geprepareerde doeken die hij met punaises in het deksel van zijn schilderskist bevestigde. Zijn tekeningen en schetsen vormden de basis voor de schilderijen en aquarellen die in zijn atelier in Brussel ontstonden.

In 1887 vestigde Roelofs zich met zijn gezin in Den Haag en bleef tot het einde van zijn leven gefascineerd door het Nederlandse polderlandschap. Tijdens een reis naar Zwitserland in 1897 wilde hij het Zwitserse landschap niet schilderen. Het weidse Nederlandse landschap met zijn imposante wolkenluchten vond hij passender voor zijn manier van schilderen. Nadat hij twee keer een beroerte had gekregen wilde het schilderen niet meer lukken. Roelofs overleed in 1897 in het huis van zijn zwager in Berchem. Schilderijen van zijn hand bevinden zich buitenlandse musea en in alle grote Nederlandse musea, waaronder het Haags Gemeentemuseum en het Rijksmuseum.

Contact