Evert Pieters

Evert Pieters wordt in 1856 geboren in Amsterdam. Zijn ouders hebben het niet breed en om geld te verdienen moet Evert Pieters al op jonge leeftijd gaan werken. Hij kan aan de slag als hulp bij een huisschilder. Hij verhuist naar Den Haag om aan de slag te gaan als huisschilder en leert hier het decoratie schilderen. Om zich verder te bekwamen in het vak verhuist Evert Pieters op negentien jarige leeftijd naar Antwerpen om tekenlessen te volgen aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten. Na de academie krijgt hij les van Theodoor Verstraete, een Belgische kunstschilder van landschappen en marines.

Na vijftien jaar in België te hebben gewoond verblijft Evert Pieters, samen met zijn vrouw Marie van den Bossche, twee jaar in Parijs. Dit zijn belangrijke jaren voor zijn artistieke ontwikkeling. Hij komt in contact met de schilders van Barbizon, bezoekt tentoonstellingen van Franse impressionisten en ontvangt een gouden medaille voor zijn inzending op de Parijse salon. Deze erkenning betekent voor Evert Pieters dat hij zich volledig op het schilderen gaat richten. Zijn landschappen en stillevens worden direct goed verkocht, ook in Amerika en Canada.

In 1895 verhuist Evert Pieters naar Nederland en vestigt zich in Haarlem. Niet alleen de Franse impressionisten zijn een belangrijke inspiratiebron voor Pieters, ook de schilders van de Haagse School. Met vlotte penseelstreken schildert hij levendige taferelen. Pieters is geen voorloper op het gebied van kunstontwikkelingen, maar staat wel open voor vernieuwingen.

Net als veel van zijn tijdgenoten verblijft Pieters regelmatig in Volendam. Het schilderen van de vissers met hun robuuste voorkomen, de vrouwen in klederdracht, de spelende kinderen op het strand zijn geliefde onderwerpen. Vooral Amerikanen zijn zeer geïnteresseerd in deze oer Hollandse taferelen.

In 1897 koopt Evert Pieters een huis met atelier in Blaricum. Het Gooi is een geliefde plek voor veel schilders. Jozef Israels, Anton Mauve en Max Liebermann verblijven hier ook enige tijd om te schilderen op de heidevelden. In deze periode ontstaan de schilderijen van Evert Pieters met kinderen die bloemen plukken en zonnige tuingezichten met spelende kinderen. Zijn inzending , het schilderij met de titel In de Mei, voor de tentoonstelling van Levende Meesters in Amsterdam wordt aangekocht door de grote Amerikaanse kunstverzamelaar Edward Libbey. Hij is de oprichter van het Toledo Museum of Art in Ohio. Het museum heeft dit werk nog steeds in haar collectie.

In Nederland wordt zijn werk veelal verkocht door de belangrijke kunsthandel Buffa in Amsterdam. Met het geld dat hij verdient laat hij in Blaricum een nieuw atelier bouwen, met de naam ‘Aze Ick Kan’.

In navolging van de schilders Weissenbruch en Jacob Maris gaat Evert Pieters ook strand –en zeegezichten schilderen. In Katwijk vindt hij zijn inspiratie, daar schildert hij zijn welbekende strandgezichten met schelpenvissers. Het bevalt hem daar zo goed dat hij een huis met atelier laat bouwen in Katwijk en er gaat wonen. Zo heeft hij de mogelijkheid om zijn favoriete onderwerp veelvuldig vast te leggen. Vele kunstenaars zijn op dat moment actief in Katwijk, zoals Blommers, Jozef Israëls en Willy Sluiter.

In 1908 verhuist het echtpaar Pieters terug naar hun huis in Blaricum. Ze raken bevriend met het echtpaar Singer, Amerikaanse kunstverzamelaars die een  huis in Laren hebben. William en Anna Singer kopen regelmatig werk van hun vriend Evert Pieters. In de zomer schildert Pieters met vlotte toets zonnige tuingezichten waar ook zijn vrouw en Anna Singer soms zijn afgebeeld.

In Amerika is veel interesse voor de Hollandse meesters. Ook voor het werk van Evert Pieters en hij wordt uitgenodigd om naar Amerika te komen. Zo kan hij zijn werk nog beter onder de aandacht brengen bij grote Amerikaanse verzamelaars en musea.  In Nederland organiseert kunsthandel Buffa in 1914 een tentoonstelling met werk van Evert Pieters.

Pieters blijft in Blaricum in zijn atelier werken maar verhuist met zijn gezin in 1917 naar Laren waar hij, naast het woonhuis, een eigen atelier heeft. Hij blijft actief als schilder tot zijn overlijden in 1932.