Olie op doek op schildersboard 32 x 38 cm, gesigneerd linksboven met initialen
Olie op doek op schildersboard 32 x 38 cm, gesigneerd linksboven met initialen
Het schilderen van naaktmodellen was voor Jan Sluijters een geliefde bezigheid (niet alleen hij, vele schilders waren hem voor en volgden hem). Al vanaf 1904, tijdens zijn verblijf in Rome en tot aan het eind van zijn leven in de jaren vijftig van de 20e eeuw, kwam het naakt op Jan Sluijters zijn doeken tot leven.
De dame in kwestie kleedde zich voor Jan Suijters uit en vlijde zich bevallig op een divan. Soms hadden de modellen een doorschijnend hemdje aan of een lap dunne stof over zichzelf gedrapeerd. Dat maakte het geheel een tikkeltje spannender. Het model kon je vrouw zijn of een dame die “toevallig” aan belde. Schildersmodellen kunnen immers zelf ook beroemd worden.
De “naakten” van Jan Suijters werden bekritiseerd: “Steeds werkt Jan Sluijters op effect…. Een blank-rose naakt geeft hij met blauwe contour tegen licht paulveronèsen [smaragdgroene] achtergrond…. Een naakt in een onkiesche houding…” etc. Maar ondertussen behoren deze schilderijen, samen met de grote portretten en de landschappen, tot zijn meest geliefde doeken.
Deze dame ligt nakend op een sofa die bedekt is met een groot kleed. Vóór op het tafeltje een vaasje met bloemen en een boek. Best intrigerend dat boek; is het een roman en ligt zij nog eens na te genieten over het gelezene? Vandaar haar houding, nadenkend met de armen omhoog, de blik op het plafond gericht. En Jan Sluijters krijgt op deze manier precies wat hij wilde schilderen!
