Jacob Maris

Jacob Maris schilder uit een befaamde kunstenaarsfamilie

Jacob Maris werd in 1837 geboren en groeide op in een gezin van vijf kinderen. Niet alleen Jacob, maar ook zijn broers  Matthijs en Willem zouden befaamde schilders worden. Jacob Maris kreeg als eerste les van Johannes Stroebel, een schilder van stadsgezichten, en volgde ook lessen op de Haagse Academie. In 1853 kwam Jacob Maris terecht op het atelier van de interieurschilder Huib van Hove en vergezelde hem naar Antwerpen. Zijn broer Matthijs volgde hem kort daarop. Maris schreef zich hier in voor de Antwerpse Academie, waar hij twee jaar avondlessen volgde.

Jaren later kwamen de gebroeders terug naar Nederland en werkten ze enige tijd in Oosterbeek. Ook maakten de ze studiereizen naar Duitsland, Zwitserland en Frankrijk.

Jacob Maris vertrok naar Parijs in 1864 en deelde een atelier met de schilder Frederik Hendrik Kaemmerer en Adolphe Artz. Opgeleid als figuur-en interieurschilder, besloot hij om in de leer te gaan bij de figuurschilder Ernest Hébert. In navolging van zijn leermeester specialiseerde hij zich in het populaire genre van de ‘Italiennes’, in klederdracht gestoken Italiaanse boerenmeisjes. Meisjes in Italiaanse kostuums waren erg gezocht bij Franse kunstverzamelaars. Totdat Jacob Maris weer naar Den Haag vertrok werden ze met succes verkocht door de Parijse kunsthandel Goupil.

Jacob Maris schilder van landschappen

In 1869 nam de schildersloopbaan van Jacob Maris een belangrijke wending. Hij voelde zich bekneld door de afspraken met Goupil en wilde zich specialiseren als landschapsschilder. Hij schilderde in zijn Parijse periode landschappen in de omgeving van Fointainebleau, Barbizon en Montigny-sur-Loing.

Na de Frans-Duitse oorlog en de daaropvolgende revolutie verliet Jacob Maris Parijs en keerde terug naar Nederland. Hij ontdekte de schoonheid van het eigen land en legde zich toe op het schilderen van aquarelleren van landschappen en stadsgezichten. Hij maakte schetsen in Den Haag, waar hij zich met zijn gezin vestigde, maar ook in Dordrecht en Amsterdam.

Jacob Maris stelde zich als artistieke doel om atmosfeer en stemming van het landschap en de zee weer te geven. Topografische juistheid was niet zijn doel. Maris was zeer gevoelig voor de wisselende effecten in de natuur en wist deze succesvol uit te beelden. Zijn toets werd in de loop der jaren steeds breder en stemmiger van toon.

De stadsgezichten en landschappen van Jacob Maris waren vanaf de jaren zestig zeer gewild bij de overzeese verzamelaars. Zijn productie sloot goed aan bij de Engelse traditie in de landschapsschilderkunst en de enorme belangstelling voor Nederlandse landschappen uit de Gouden Eeuw. De toen in Engeland erg populaire schilderijen van Jacob van Ruisdael waren ook een van de grote inspiratiebronnen van Maris. Diverse kunsthandels voorzagen toen de Engelse en Schotse liefhebbers in hun vraag naar Haagse School. Daarbij hoorden vooral het Londense filiaal van Goupil en The French Gallery. Pas aan het einde van zijn carrière ontstond er in Nederland veel belangstelling voor het werk van Jacob Maris.

Maris kreeg aan het eind van zijn leven gezondheidsproblemen en zag steeds slechter. Op doktersadvies moest hij kuren in Karlsbad en overleed daar op het toppunt van zijn roem.

Werk van Jacob Maris is te zien in belangrijke musea in binnen- en buitenland.