Anthonie Pieter Schotel staat vooral bekend als schilder van haven- en zeegezichten. Al op jonge leeftijd is duidelijk dat hij beschikt over veel talent. Hij krijgt op zijn elfde zijn eerste schilderslessen, van Hermanus Gunneweg. Toch kiest hij niet voor een carrière als kunstenaar; op dwingend advies van zijn ouders gaat Schotel werken in het bedrijf van zijn vader.
Maar op zijn 25ste gooit hij alsnog het roer om: Schotel neemt het besluit, als autodidact, om kunstenaar te worden en huurt een atelier aan een kade in Dordrecht. Vanuit zijn atelier ziet hij de schepen voorbij varen. Later woont hij onder meer enige jaren in Volendam, in die tijd is het vissersdorp een favoriete verzamelplaats voor veel kunstenaars. Schotel is gefascineerd door de uitzeilende botters. Hij schildert de schepen op de Zuiderzee veelvuldig in een ingetogen grijspalet. Als de Afsluitdijk is aangelegd, zoekt hij de waters op van Rotterdam en Zeeland.
Hoewel het water zijn leven lang de belangrijkste bron van inspiratie is, voelt A.P. Schotel zich vanaf 1917, twee jaar na zijn carrièremove, vrij genoeg om meer te gaan experimenteren. Hij leert door het bestuderen van vooruitstrevende schilders als Jan Sluijters, Piet Mondriaan en Leo Gestel hoe hij meer kleur kan gebruiken. Ook raakt Schotel geïntrigeerd door een onderwerp dat deze modernen óók schilderen: het internationale uitgaansleven, met dank aan de vele reizen naar het bruisende Parijs.
Op dit schilderij van A.P. Schotel, Vrouw met sigaret in café, kijkt een vrouwelijke bezoeker met zelfverzekerde, kordate blik naar de toeschouwer. Ze draagt een jas met bont en een weelderige hoed. Het is een elegante verschijning. Haar zelfbewuste houding en chique kleding maakt haar een vrouw van de wereld. Het is echter niet bekend wie deze vrouw is en waar A.P. Schotel haar heeft ontmoet. Het schilderij is gemaakt in 1917, Schotel woont dan in Dordrecht. Maar behalve in een café in Dordrecht kan het evengoed in Rotterdam zijn geschilderd. A.P. Schotel is vaak in de Maasstad om de haven, de rivier en de boten te schilderen.