Frieda Hunziker

Frieda Hunziker

Frieda Hunziker groeide op in Amsterdam en genoot haar schilders opleiding aan de ‘Industrieschool voor de Vrouwelijk jeugd’. Hier leerde ze mode- en patroontekenen. Daarna rondde Frieda Hunziker een opleiding voor tekenleraar af en zou vanaf 1940 op diverse huishoudscholen tekenles geven. Daarvoor begon ze al met schilderen en werd al spoedig lid van de Vereniging van Beeldende Kunstenaars ‘De Onafhankelijken’.

Het huwelijk van Frieda Hunziker met onderwijzer Willem Swart was geen gelukkige. Hunziker ging vol voor haar schilderscarrière, tot ongenoegen van haar echtgenoot. In 1940 scheidde Frieda Hunziker en bleef met haar zoon op de Van Tuyll van Serooskerkenweg in Amsterdam wonen. Tijdens de oorlogsjaren bekwaamde Frieda Hunziker zich verder als kunstenaar en werkte veel op het atelier van collega-schilder Willy Boers. Ze schilderde veelal gestileerde bloemstillevens, interieurs en bosgezichten in stijl die verwant is aan het kubisme.

Kunstenaars waren tijdens de tweede wereldoorlog verstoken van internationale ontwikkelingen en daardoor stond het Nederlandse culturele leven vrijwel stil. Daar kwam na de bevrijding snel verandering in. Vele kunstenaars reisden naar Parijs om kennis te nemen van de nieuwste ontwikkelingen. Ook het werk van Frieda Hunziker veranderde daardoor in snel tempo. Al in 1948 zou ze de figuratie helemaal los laten en tot een geometrisch-abstracte beeldtaal komen.

Abstract expressionistische stijl

In 1951 verbleef Frieda Hunziker een periode op het tropische eiland Curaçao. Deze reis inspireerde haar tot het maken van dynamische composities met heldere en felle kleuren waarin soms figuratieve elementen te vinden zijn. Aan het einde van de vijftiger jaren wordt haar werk minder geometrisch en brengt ze de verf losser en dikker op. Ze ontwikkelt dan een zeer eigenzinnige ‘abstract expressionistische’ schilderstijl met een wat gedempte kleurgebruik.

Frieda Hunziker had veel contact met andere kunstenaars en nam deel aan verschillende groepstentoonstellingen. Zo exposeerde ze in 1946 met andere schilders in het Stedelijk Museum Amsterdam onder de naam ’12 schilders’. Andere kunstenaars die daar aan meededen waren onder andere Harry van Kruiningen, Wim Kersten, Piet Ouborg en Jan Roëde. Verder exposeerde ze in het Amterdams museum Fodor, Museum Boymans van Beuningen en in de Lakenhal. Ook was ze als penningmeester actief in de schildersgroep Vrij Beelden, die later zou opgaan in Liga Nieuw beelden.