Adrianus Eversen

Adrianus Eversen schilder van Hollandse stadsgezichten

Adrianus Eversen (1818 – 1897) was een van de briljante schilders van zijn tijd. Zijn stads- en dorpsgezichten zijn qua coloriet en gedetailleerdheid familie van de werken van Cornelis Springer. En dat is niet verwonderlijk; de twee waren leeftijdsgenoten en Eversen leerde – evenals Springer – het vak onder meer van Hendrik Gerrit ten Cate.

Leerling van Cornelis Springer

Adrianus Eversen staat ook in de boeken als leerling van Springer. De aardetinten in zijn palet hebben precies de warmte die de werken door Springer ook zo typeert. Maar waar Cornelis Springer zijn schildersezel aan de voorzijde van het gebouw neerzette, vond Adrianus Eversen het veel interessanter om een blokje om te lopen, en aan de achterzijde zijn inspiratie op te doen. Daar gebeurde het leven, klotste het water over de emmers en liepen de kippen en honden door elkaar. Adrianus Eversen was een meester in de gefantaseerde stadsgezichten. Springer deed dit in veel mindere mate; hij schoof eens met een gebouw, om alles binnen een bepaalde compositie te krijgen, maar veel meer was dat niet. Eversen was vrijer. Losse elementen werden bij elkaar gezet en zo fabriceerde hij knusse scenes die baadden in het zonlicht, gegrepen uit het leven.

Dorpsgezichten en stadsgezichten

Van Adrianus Eversen zijn er talloze werken gedocumenteerd en daaraan ontlenen we dat hij een reislustig was. Hij werkte in Antwerpen en Brugge, in en rondom Amsterdam maar ook in Katwijk, Delft, Oudewater, Breda, Rotterdam, Amersfoort en nog vele andere plekken. Hij was een succesvol schilder; hij exposeerde veelvuldig en verkocht zijn schilderijen in binnen- en buitenland. In 1863 sloot Adrianus Everdingen zich aan bij Arti & Amicitiae in Amsterdam, een bevestiging van zijn statuur in de sociaal-culturele elite.

Schilderijen door Adrianus Eversen zijn onder meer in bezit van Rijksmuseum Twenthe in Enschede en het Zuiderzeemuseum te Enkhuizen.