George Martens is geboren en getogen in Groningen. Hij is een van de oprichters van De Ploeg, het kunstenaarscollectief dat een belangrijke rol speelt bij de ontwikkeling van de moderne kunst in Groningen. Hoewel zijn carrière begint met het schilderen van portretten – veelal in opdracht – is Martens vooral bekend geworden door de levendige en kleurrijke manier waarop hij het Groningse stadsleven weergeeft. George Martens houdt van de bedrijvigheid van de stad. En Martens is als zijn schilderijen: vrolijk en kleurrijk. George Martens ontwikkelt zijn eigen expressionistische stijl en met zijn scherpe en analytische blik weet hij de stad en de stadsmens op dynamische en spontane wijze te verbeelden. Met veelal snel aangebrachte verfstreken zet hij zijn visie op de stad neer.Dat is ook goed te zien in dit schilderij. De combinatie met het ingetogen kleurgebruik maakt het een interessant kunstwerk. Kijk bijvoorbeeld naar de vrouw, met een paar speelse streken zet Martens haar neer, lopend langs de kade in Assen. Zijn leven lang is Martens een zeer geliefd kunstenaar. Wij kopen en verkopen schilderijen van George Martens. Voor meer informatie kunt u contact met ons opnemen via info@marksmit.nl of bel naar 0529-469280.
Lees verder »
Jan Altink is een kunstenaar, geboren en getogen in Groningen, wiens werk wordt gerekend tot het Nederlands expressionisme. Al op jonge leeftijd krijgt hij les op de plaatselijke kunstacademie. De eerste jaren van zijn loopbaan werkt hij in de reclame. Maar de kunst blijft trekken en Altink is in 1918 een van de oprichters van De Ploeg het kunstenaarscollectief in Groningen. De leden van De Ploeg zetten zich met name af tegen het behoudende kunstklimaat, en kijken met een vernieuwende, frisse blik naar de kunstwereld. Altink is de bedenker van de naam. Mede onder invloed van mede Ploegl-lid Jan Wiegers, wordt Altinks palet kleurrijker en expressiever. Behalve een zeer getalenteerd schilder, is Altink ook een uitmuntend tekenaar en graficus. Hij is een groot liefhebber van het buiten werken. Als boerenzoon heeft Altink een speciale band met het platteland. Het boerenland is ook het thema van het hier getoonde olieverfschilderij. Het serene Gronings landschap met oogstende boer is in 1931 geschilderd. Licht en ruimte krijgen een extra dimensie door de pasteltinten van het landschap en de relatief hoge horizon. Met een paar verfstreken en kleuren weet Altink het landschap treffend neer te zetten. Altinks werk is onder meer opgenomen in de
Lees verder »
Paul Gabriël is een landschapsschilder met een voorliefde voor het typische Hollandse polderlandschap: uitgestrekte weilanden met brede vaarten onder hoge luchten. Ook staat hij bekend om zijn (bloem)stillevens. De in Amsterdam geboren Gabriël wordt aanvankelijk gerekend tot de schilders van de Haagse School, maar er is een duidelijk verschil in het kleurgebruik. De kenmerkende grijstinten van de Haagse School ruilt hij in voor heldere kleuren. Niet voor niets wordt Gabriël de colorist van de Haagse School genoemd. Gabriël ervaart het kunstklimaat in Nederland als ietwat verstikkend en in 1890 verhuist hij naar Brussel. Hier maakt hij kennis met het werk van de schilders van Barbizon. Deze vernieuwende kunststroming opent zijn ogen, hij is ervan onder de indruk. In de zomermaanden gaat Gabriël, net als zijn tijdgenoot Willem Roelofs, vanuit Brussel naar Nederland. En plein air maakt hij ter plekke studies van de Nederlandse polderlandschappen. Terug in zijn atelier in Brussel maakt hij op basis van deze studies de grote olieverfschilderijen waar hij zo vermaard om is. Als je kijkt naar het hier getoonde schilderij Een molen bij de poldervaart bij Abcoude, dan kun je je voorstellen hoe Gabriël met zijn schetsboek bij het water zit, met vrij uitzicht op de
Lees verder »
Ben Viegers is de gentleman onder de schilders. Zelfs als de aimabele kunstenaar buiten schildert, en dat doet hij het allerliefst, is hij tiptop gekleed. Hij geniet ervan om van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat erop uit te gaan om te schilderen. In de nadagen van de Haagse School schildert Viegers vooral stad- en havengezichten en landschappen, in de traditie van het Hollandse impressionisme. Hij doet dat met een losse maar rake penseeltoets en met veel aandacht voor het licht. Kleurenpracht en bollenvelden Viegers heeft in zijn leven vele malen de bollenvelden geschilderd. Hij is gefascineerd door de heldere kleuren van narcissen, hyacinten en natuurlijk de tulpen. Hij legt die zinderende kleurenpracht met verve vast op zijn doeken. Bollenveld bij Noordwijk Het hier getoonde Bollenveld in volle bloei bij Noordwijk laat dat goed zien. Het dorp op de achtergrond – de centraal gelegen kerk in het centrum met een lint aan huisjes – is een fraaie omlijsting van de bollenvelden. De kracht van kleur is in één oogopslag te zien: de dynamische verfstreken van de bollen zijn energiek en levendig. De roze tinten in de lucht geven het schilderij een warme uitstraling. Viegers verkoopt tijdens zijn leven veel
Lees verder »
Charles Leickert is een schilder met een voorliefde voor Hollandse landschappen. Vooral het winterlandschap heeft hij vaak met olieverf vastgelegd. Daarnaast is hij bekend geworden door zijn stads- en strandgezichten. Een goed voorbeeld daarvan is het hier getoonde Visafslag op het strand. Op een mooie zomerdag hebben de bomschuiten hun buit aan land gebracht en de verse vis wordt verkocht op het strand. Het schilderij zit boordevol verhalende details en is prachtig helder van kleur. Leickert volgt zijn een kunstopleiding aan Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Hij krijgt er onder meer les van Andreas Schelfhout. De invloed van deze grootmeester van het Hollandse landschap is overduidelijk zichtbaar in het werk van Leickert. Charles Leickert is sterk in het weergeven van het licht en luchten. De schilder trekt er graag met zijn schetsboek op uit en werkt deze en plein air gemaakte schetsen later uit tot zeer sfeervolle schilderijen. Leickert woont een aantal jaar in Den Haag, waarna hij in 1849 naar Amsterdam verhuist. Hier zal hij ruim dertig jaar wonen. Museum Boijmans Van Beuningen in Rotterdam heeft een aantal schilderijen van Leickert in hun collectie. Ook het Rijksmuseum in Amsterdam heeft een winterlandschap in hun collectie.
Lees verder »
Willem Steelink jr. mag met recht een Gooise kunstenaar worden genoemd. Hij wordt gerekend tot de Larense School, een groep kunstenaars die aan het einde van de negentiende en het begin van de twintigste eeuw in en rond Laren werkt. De kunstenaars voelen zich verwant aan de schilders van de Haagse School. Nadat hij zijn opleiding heeft gehad aan de kunstacademies van Amsterdam en Antwerpen schildert Steelink jr. de eerste jaren van zijn loopbaan nog in de romantische traditie. Het omslagpunt komt als hij de Gooise hei – met zijn schapen – ontdekt. Elke zomer trekt Steelink naar Laren om het Gooise landschap te schilderen. Hij is sterk beïnvloed door het werk van Anton Mauve. Steelink is vooral onder de indruk van de manier waarop Mauve het sprankelende licht in zijn schilderijen weet te brengen. Ook Steelink wordt geroemd om zijn bijzondere weergave van het licht. Dat hij een meester is in het weergeven van het licht, is goed te zien op het hier getoonde schilderij Een gedekte tafel in een zonnige tuin in Laren. Het zachte zomerlicht valt diffuus door de bomen, het verspreidt een warme gloed op de tafel. De lunch is net voorbij, de glazen zijn leeg.
Lees verder »
Isaac Israels is een impressionist pur sang. Met zijn snelle penseelstreken en losse toets is hij een meester in het weergeven van alledaagse taferelen. Israels behoort tot de Amsterdamse impressionisten. Vooral het mondaine leven in de stad schildert hij graag. Gefascineerd door de donkere kant van de stad schildert Isaac Israels vele malen het bruisende nachtleven, met zijn tomeloze cafégangers en dansende meisjes. Maar ook de lichtheid van de dag is voor Israels interessant. Passanten op de grachten en in de parken heeft hij in het vizier. Al met al geven de schilderijen van Isaac Israels een prachtig beeld van het Amsterdam van het fin du siècle. Kenmerkend voor zijn impressionistische stijl is het gebruik van intense kleuren. Dat is goed te zien op deze aquarel van een dansend stel. Het heldere blauw van de jurk van de vrouw trekt alle aandacht. Israels heeft kort op de kunstacademie gezeten. In feite is hij autodidact, al krijgt hij enige tijd les in het atelier van zijn vader Jozef Israëls, de beroemde schilder van de Haagse School. Van hem erft hij niet alleen zijn artistieke schilders genen, maar ook zijn reislustige karakter.
Lees verder »
Johan Scherrewitz kreeg schilderles van de landschapsschilder Geo Poggenbeek. Hij schilderde graag vee, waarbij hij een voorliefde had voor paarden. Naast weidelandschappen met paarden en vee schilderde Johan Scherrewitz vaak zeegezichten, meestal met een rol voor het paard. Vooral schelpenvissers met hun paarden op het strand waren een geliefd onderwerp van Scherrewitz. Zijn werk is qua onderwerp en stijl verwant aan de Haagse School. Veel van zijn werk werd destijds verkocht aan het buitenland, vooral Amerika.
Lees verder »
Jan Sluijters is een van de pioniers van het modernisme in Nederland. Het schilderen van naakten was een favoriet onderwerp van Jan Sluijters. In zijn tijd werden zijn naakten bekritiseerd, ze werden beschouwd als aanstootgevend. Jan Sluijters zijn sensuele naakten zijn nu een van zijn meeste geliefde onderwerpen. Jan Sluijters Liggend naakt
Lees verder »
Johannes Evert Hendrik Akkeringa was zeer succesvol in het schilderen van intieme en verfijnde bloemstillevens. Akkeringa schilderde het liefst sneeuwbessen of rozen en Oost-Indische kers in een gemberpot. Deze vazen waren rond 1900 in de mode en werden in grote hoeveelheden vanuit China naar Europa geïmporteerd. Sneeuwbesjes in een blauwe gemberpot, Olie op doek 43.5 x 55 cm, gesigneerd rechtsonder.
Lees verder »
Hoewel je zijn abstracte schilderijen moet ondergaan zonder precies te benoemen wat je ziet of ervaart, kunnen je eerste associaties de juiste zijn. Zo noemde Robert Zandvliet de serie werken met vloeiende kleurbanden zijn “snelwegreeks”, waarin je het wegenpatroon van bovenaf ziet. Robert Zandvliet realiseert in zijn non-figuratieve werk een bijna Willem de Kooning-achtige ruimtelijkheid. Helemaal abstract wordt het echter nooit, er is altijd een link naar het figuratieve. Zonder titel, 2002, tempera op doek 65×45 cm.
Lees verder »
Hendrik Jan Wolter volgde tussen 1895 en 1899 een opleiding aan de indertijd befaamde Antwerpse kunstinstituten. Wolter begon zijn carrière, als zoveel schilders die aan dergelijke instellingen waren opgeleid, met verhalende schilderijen in een realistische stijl. Maar tussen 1904 en 1914, toen Hendrik Jan Wolter in het Gooi woonde, ontwikkelde hij een uitgesproken licht palet in neo-impressionistische, luministische stijl waarvan dit schilderij een voorbeeld is en hij kreeg in diezelfde tijd een voorkeur voor havengezichten en stadswateren als onderwerp. Hendrik Jan Wolter zijn schilderijen met water zijn vooral gesitueerd rond Amsterdam (waar hij tussen 1914 en 1940 woonde en hoogleraar was de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten) en aan de kusten van het Engelse Cornwall (Polperro, St. Ives) en van de Italiaanse Riviera di Levante ten zuiden van Genua (Camogli). Dit zonovergoten tafereel met allerlei soorten bootjes is een voorstelling van het haventje bij de Buiksloterweg en de Tolhuisweg te Amsterdam, vlak bij de sluizen waar het Noordhollandsch Kanaal begint, ten noorden van het IJ bij het Centraal Station.
Lees verder »