Hendrik Jan Wolter volgde tussen 1895 en 1899 een opleiding aan de indertijd befaamde Antwerpse kunstinstituten. Wolter begon zijn carrière, als zoveel schilders die aan dergelijke instellingen waren opgeleid, met verhalende schilderijen in een realistische stijl. Maar tussen 1904 en 1914, toen Hendrik Jan Wolter in het Gooi woonde, ontwikkelde hij een uitgesproken licht palet in neo-impressionistische, luministische stijl waarvan dit schilderij een voorbeeld is en hij kreeg in diezelfde tijd een voorkeur voor havengezichten en stadswateren als onderwerp.
Hendrik Jan Wolter zijn schilderijen met water zijn vooral gesitueerd rond Amsterdam (waar hij tussen 1914 en 1940 woonde en hoogleraar was de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten) en aan de kusten van het Engelse Cornwall (Polperro, St. Ives) en van de Italiaanse Riviera di Levante ten zuiden van Genua (Camogli).
Dit zonovergoten tafereel met allerlei soorten bootjes is een voorstelling van het haventje bij de Buiksloterweg en de Tolhuisweg te Amsterdam, vlak bij de sluizen waar het Noordhollandsch Kanaal begint, ten noorden van het IJ bij het Centraal Station.
Lees meer over Hendrik Jan Wolter
