George Martens (1894-1979) is een van de oprichters van De Ploeg, het kunstenaarscollectief dat een belangrijke rol speel bij de ontwikkeling van de moderne kunst in het Groningen. De Ploeg zet zich met name af tegen het dan heersende, behoudende kunstklimaat.
Hoewel Martens zijn carrière begint met het schilderen van portretten – veelal in opdracht, is hij vooral bekend geworden door de levendige en kleurrijke manier waarop hij het Groningse stadsleven weergeeft. Hij houdt van de bedrijvigheid van de stad. Martens is als zijn schilderijen: vrolijk en kleurrijk.
Hij ontwikkelt zijn eigen expressionistische stijl en met zijn scherpe en analytische blik weet hij de stad en de stadsmens op uitbundige en spontane wijze te verbeelden. Het hier getoonde olieverfschilderij Gezicht op het Schuitendiep en de Steentilbrug, Groningen, gedateerd 1929, is daar een mooi voorbeeld van. Met snel aangebrachte verfstreken zet Martens in onrealistische kleuren zijn blik op de stad neer. Hij schildert ook veel kermis- en circustaferelen, in dezelfde onstuimige stijl, met dezelfde vrolijke kleuren.
Martens trouwt met Alida Pott, een kunstenaar die hij leert kennen als ze beiden studeren aan de kunstacademie van Groningen. Het schildersechtpaar beïnvloedt elkaar zonder dat ze hun eigenheid verliezen. Als Alida, de liefde van zijn leven, in 1930 vroegtijdig overlijdt, verdwijnt de expressieve toets uit Martens’ werk. Zijn schilderijen worden rustiger van toon. Zijn leven lang is hij een geliefd kunstenaar geweest, al worden de schilderijen uit zijn expressionistische periode – tussen 1925 en 1932 – als zijn beste werken beschouwd.
Lees meer over George Martens
