Jannes de Vries neemt jaren deel aan de jaarlijkse tentoonstelling van De Ploeg. Na zijn pensionering in 1966 worden er ook vele solotentoonstellingen van zijn werk georganiseerd. Op deze exposities toont Jannes de Vries uitsluitend Gronings werk. Het Groningerland ligt hem aan het hart. Hij zegt hierover: ‘Momenteel zit ik weer in eigen land te werken: de oogst komt op gang in het noorden en dat is een feest, jammer dat het zo snel voorbijgaat’. Het schilderij getiteld Groningerland – Oogst uit 1969 is daar een goed voorbeeld van. Dit zonovergoten werk is nieuw in onze collectie en nu te zien in de kunsthandel.
Lees verder »
Cornelis Springer kwam uit een familie van meester-timmerlui en architecten. Zelf werd hij schilder van architectuur, met name van stadsgezichten. Meer dan driehonderd schilderijen, aquarellen en tekeningen heeft hij gemaakt van tientallen reëel bestaande Nederlandse stadsgezichten. Vaak maakte Springer ter plekke eerst een schets die hij als uitgangspunt nam voor het schilderij. Zijn werk doet nostalgisch aan, niet allen door zijn romantiserende wijze van schilderen, maar ook door de keuze van stadsdelen. Dit Gezicht op het Achterom te Medemblik is nieuw in onze collectie.
Lees verder »
‘Let maar op, ik ga beroemd worden’, zegt de jonge Kees van Dongen, barstend van ambitie. En hij krijgt gelijk. Hij wordt beschouwd als een van de belangrijkste Nederlandse modernisten. Aan het begin van de vorige eeuw brengt zijn vernieuwingsdrang hem naar Parijs, waar zijn naam al snel met respect wordt uitgesproken. Hij maakt deel uit van een groep avant-gardistische kunstenaars, haakt aan bij de fauvisten en is bevriend met Picasso. Van Dongens kleurgebruik is bijzonder: hij gebruikt ongemengde, felle en contrasterende kleuren, en stapt af van een natuurgetrouwe weergaven, een huid kan net zo goed groen zijn, of paars. Na de Eerste Wereldoorlog wordt zijn werk iets realistischer. Dat geldt ook voor dit delicate schilderijtje van een roos in een glazen vaas. Het is omstreeks 1925 geschilderd. Bijna honderd jaar geleden dus, maar de intensiteit en kracht straalt er nog steeds vanaf. En tegelijkertijd straalt het werk een zekere intimiteit uit, mede dankzij het bescheiden formaat. Het werk van Kees van Dongen is wereldwijd verspreid. Onder andere het Museum of Modern Art in New York, het Museum of Fine Arts in Houston en het Rijksmuseum in Amsterdam hebben werk van Van Dongen in hun collectie. Momenteel is er een
Lees verder »
De titel van dit reliëf zegt alles: verschoven diagonaal als zaagsnede. Bij een eerste vluchtige blik zie je het misschien niet, maar de lijn doorkruist het werk niet precies in het midden; aan de linkerzijde begint de lijn iets onder de punt om rechts er juist nét iets boven te eindigen. Het is alsof je oog je in het ootje houdt. Ad Dekkers is een belangrijke exponent van de abstract-geometrische kunst. Hij is vooral bekend geworden door zijn reliëfs en monumentale sculpturen met eenvoudige geometrische vormen die hij in de jaren zestig maakte. Inspiratie vond hij bij De Stijl-kunstenaars en bij kunstenaars van het Bauhaus. Hij probeerde met minimale middelen een zo maximaal mogelijk effect te creëren, via abstractie onderzocht hij authenticiteit. Eind jaren zestig van de vorige eeuw waren de hoogtij-jaren voor Dekkers. In 1967 nam hij deel aan de Biënnale van São Paulo en een jaar later was zijn werk te zien op de prestigieuze Documenta in Kassel. Het hier getoonde werk dateert uit 1967. Lichtval speelt een belangrijke rol in het werk van Dekkers. Een reden te meer om dit beeldschone reliëf in het echt te bewonderen. En wat dit werk ook bijzonder maakt: je kunt het
Lees verder »
Isaac Israels is een meester in het schilderen van alledaagse taferelen. Kenmerkend voor zijn impressionistische stijl is het gebruik van intense kleuren en losse schildertoetsen. Het palet van Israels is licht en fris. Isaac Israels is er veel aangelegen om niet mee te liften op het succes van zijn vader, de beroemde Haagse school-schilder Jozef Israëls. Hij wil juist zijn eigen stijl ontwikkelen. Israels is reislustig, woont enige jaren in Parijs, Nederlands-Indië en Londen. In 1923 keert hij terug naar Nederland, om te gaan werken in het mooie Haagse atelier van zijn vader. Zijn nieuwe woonplaats geeft zijn werk een enorme boost. Het Den Haag van die tijd groeit en bloeit als nooit tevoren en Scheveningen is een mondaine badplaats, bij uitstek een plek waar kunstenaars graag komen. Ook Isaac Israels vertoeft vaak op het strand om er en plein air te werken. Regelmatig schildert hij er, zelfs in gezelschap van zijn vader. Israels heeft talloze strandscènes geschilderd, van deftige, flanerende dames op de Boulevard tot vrolijke kinderen die op een ezeltje rijden op het strand, zoals dit aandoenlijke schilderij van drie meisjes op ezels. De voorstelling oogt als een fotografische snapshot. Met veel gevoel voor beweging weet Israels de
Lees verder »
Hendrik Willem Mesdag is een van de prominentste kunstenaars van de Haagse School. Als kunstenaar is Mesdag een laatbloeier. Hij is al 35 jaar als hij besluit zijn hart te volgen en zich volledig te richten op de kunst. Mesdag wordt beschouwd als een van de beste zeeschilders die ons land ooit heeft gehad. Hij schildert ‘als drong de zilte zeelucht onze neusgaten en longen binnen, als voelen wij de frissche strandbries ons door de lokken spelen, als hoorden wij de branding ruischen en bruischen’, schrijft een tijdgenoot. Ook op dit schilderij Bomschuiten op zee hoor je bijna de branding ruisen en de meeuwen krijsen. Mesdag schildert de drukte op de zee, in stemmige kleuren die zo kenmerkend zijn voor de schilders van de Haagse School. Op de achtergrond zien we tal van schepen met de wind in de zeilen. Terwijl de golven over het strand donderen, nadert op de voorgrond een bomschuit, klaar om aan te leggen en de vangst van de dag te verkopen op het strand. Meeuwen cirkelen rondom het schip in de hoop een graantje mee te pikken. In die tijd had Scheveningen nog geen haven waar de brede vissersschepen hun vangst konden lossen. Mesdag heeft
Lees verder »
De reliëfs van Jaap Egmond vertonen overeenkomsten met de werken van de Nulgroep zoals Jan Schoonhoven. Zowel qua materiaalgebruik en techniek als uitstraling alleen hun werkwijze was heel verschillend. Schoonhoven werkte vanuit intuïtie, hij zocht naar objectieve kunst. Jaap Egmond werkte alles van tevoren precies uit met berekeningen en wiskundige formules.
Lees verder »
Johan Dijkstra en het eenvoudige boerenleven Door de hoge horizon gaat alle aandacht op dit schilderij uit naar het vers gemaaide koren dat is opgebonden in korenschoven. Op de achtergrond zien we een kerk, een boerderij en een boerenschuur. De kunstenaar Johan Dijkstra is – net als zijn grote voorbeeld Vincent van Gogh – gefascineerd door het eenvoudige boerenleven. Voor Dijkstra ligt de schoonheid in het sobere leven van alledag. Hij trekt er vaak op uit om de ongerepte landschappen en dorpen in het noorden van Nederland vast te leggen. Vaak blijft hij in zijn geliefde provincie Groningen, in dit geval in het pittoreske wierdedorp Oostum.In zijn typerende eigen expressionistische stijl – kijk bijvoorbeeld eens naar de veelvoud aan kleurnuances – geeft hij de korenschoven weer. Ze spelen duidelijk de hoofdrol op dit schilderij en je hoort ze bijna zachtjes ruisen in het zomerbriesje. Johan Dijkstra is een echte Grunniger. Op een uitstapje naar Amsterdam na – hij studeert enige jaren aan de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten in Amsterdam – is hij zijn leven lang de stad trouw gebleven. Hij speelt een belangrijke rol in de Groningse kunstwereld. Zo is hij in 1918, samen met Jan Wiegers, George Martens en
Lees verder »
Expressie in kleur en vorm De expressieve, helblauwe ogen van dit personage kijken de beschouwer indringend aan. Is het een man? Is het een vrouw? Bij dit schilderijtje van Karel Appel, getiteld Personage, doet dat er niet toe. Het gaat Appel om kleur en compositie. Het felle groen contrasteert prikkelend mooi met het oranjerood. De verf is met een paletmes pasteus op het doek aangebracht. Ogenschijnlijk met snelle bewegingen die lukraak lijken te zijn uitgevoerd. Lijken, want ondanks Appels beruchte uitspraak ‘Ik rotzooi maar wat aan’ en ondanks zijn wilde imago, zet hij wel degelijk elke streek verf zorgvuldig op het doek. Zijn kunstwerken zijn weldoordachte composities in uitbundige kleuren en met heldere lijnen. Hij wist heel goed wat hij deed. Karel Appel is één van de invloedrijkste Nederlandse schilders uit de tweede helft van de 20e eeuw. In 1948 is Appel nauw betrokken bij de oprichting van Cobra, de invloedrijke kunstbeweging van kunstenaars, dichters en schrijvers. Hoewel Cobra als beweging slechts kort heeft bestaan – na drie jaar heft de groep zich met een afscheidstentoonstelling in Luik op – dreunt de invloed van Cobra op andere Europese kunstenaars nog lang na. Appel is een van de succesvolste Cobra-kunstenaars en mede
Lees verder »
Aan tafel! Met een gelukzalige, bijna devote blik, luistert de vrouw naar de violist aan hun tafeltje. Haar echtgenoot bestudeert vol overgave de menukaart (of is het de rekening?). Opvallend is het rode colbert, dat maakt de violist niet zomaar een personage, maar een belangrijke speler van dit kunstwerk. Deze aquarel met potlood van Piet van der Hem, getiteld Romantisch diner, en is rechtsonder gesigneerd. De datering ontbreekt, maar de kans bestaat dat Van der Hem deze aquarel in Parijs heeft gemaakt. In 1908 gaat hij namelijk dankzij een koninklijke subsidie naar de Franse hoofdstad. Hij huurt er een atelier in Montmartre. De nabije omgeving van het atelier inspireert hem mateloos. Van der Hem is vooral gefascineerd door het Parijse uitgaansleven, dat aan het begin van de twintigste eeuw bruisend en sprankelend is. Hij is dol op de kleine theaters in de buurt van zijn atelier en ter plekke maakt hij schetsen van het mondaine uitgaanspubliek. Hij sluit hiermee aan bij de onderwerpkeuze van zijn collega’s Jan Sluijters en Leo Gestel. In deze Parijse periode ontstaan zijn beste werken. Na terugkeer in Nederland schildert Piet van der Hem in de Amsterdamse volksbuurten om het straatleven weer te geven. Ook werkt
Lees verder »
Op wie zit deze dame te wachten? Komt haar geliefde naar Parijs? Het is duidelijk een vrouw van klasse. Met haar zelfverzekerde blik zit ze op een bankje op een perron in Parijs, haar handtas ligt nonchalant naast haar. Ze is gekleed in een eenvoudige, maar stijlvolle zomerjurk. Cornelis Kloos (1895-1976) heeft voor dit olieverfschilderij vooral gewerkt met wittinten. Dat geeft het kunstwerk een ietwat koele uitstraling, maar tegelijkertijd oogt het sereen. Het schilderij is linksonder gedateerd 1933 en rechtsonder gesigneerd. Aanvankelijk werkt Cornelis Kloos als tekenleraar. Pas als hij rond de dertig is, wijdt hij zijn leven volledig aan de kunst. Hij wordt dan ook lid van Pulchri Studio en de Haagse Kunstkring. Kloos is behalve schilder ook beeldhouwer.
Lees verder »
Hendrik Johannes Weissenbruch Dit stemmige op-en-top Hollandse landschap is van Hendrik Johannes Weissenbruch, de absolute meester van de wolkenpartijen. Terwijl de knotwilgen schuin staan van de wind, wandelt een boer met zijn koe langs de vaart. Het bijzondere licht wurmt zich een weg door het grijze wolkendek. De wolken en de molen weerkaatsen op het water, waar we ook een man in een boot ontwaren. Het Hollandse polderland met zijn rivieren, vaarten en sloten is een geliefd onderwerp van Weissenbruch, die dankzij zijn opgeruimde karakter bekend staat als ‘Vrolijke Weis’. Het hier getoond kunstwerk Poldervaart is een aquarel. Weissenbruch is een echte aquarellist, hij houdt enorm van dit medium. Zo is hij lid van twee kunstenaarsverenigingen die de aquarel als zelfstandig kunstwerk willen bevorderen met speciale verkooptentoonstellingen. In de jaren tachtig van de negentiende eeuw is Weissenbruch juist vanwege zijn aquarellen een populair kunstenaar. En hoewel waterverf de suggestie van snelheid oproept, is dat bij Weissenbruch niet het geval. Hij werkt lang aan één werk. Vaak legt hij een aquarel weg om er later, met frisse blik, weer verder aan te werken. Weissenbruch krijgt de kunst met de paplepel ingegoten, hij is afkomstig uit een Haagse schildersfamilie. Als jongen gaat
Lees verder »